Εξάσκηση στα επίθετα -ής -ής ές

 

Γιάννης. Σουδίας (Ψηφιακή τάξη)

Μετοχή παθητικού παρακειμένου

 

Γιάννης Φερεντίνος

Ονοματικές φράσεις – Ρηματικές φράσεις

 

 

Γιάννης Φερεντίνος

Σπίτι μας είναι η γη - Η ζωή σε άλλους τόπους

Στη Βόρεια Αμερική κατοικούσαν κυρίως Ινδιάνοι.

 Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι λευκοί έποικοι

 έδιωξαν τους Ινδιάνους από τα εδάφη τους, άλλοτε

 ειρηνικά κι άλλοτε βίαια.

 

Ο δρόμος που ακολούθησαν οι Ινδιάνοι ονομάστηκε

«μονοπάτι των δακρύων».

Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα της

 απάντησης που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των

 Ινδιάνων  Seattle, στον τότε Πρόεδρο των

 Ηνωμένων Πολιτειών Φράνκλιν Πηρς, που

 απαίτησε να αγοράσει την Γη τους.. 

κλικ στην εικόνα για να διαβάσεις όλη την απάντηση
 (πηγή)

Μάνα Γη

Aporimac - συμμετέχει ο Χάρης Κατσιμίχας

Ελεύθερη απόδοση στίχων: Χάρης Κατσιμίχας

Πείτε του Ήλιου να φανεί και να χαμογελάσει.

Να τραγουδήσουν τα πουλιά στα πράσινα λιβάδια.

Πείτε του Ήλιου να φανεί και να μας αγκαλιάσει.

Όπως μας αγκαλιάζουν του αργαλιού τα δώρα.

Μάνα γη, Μάνα γη.

Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ.

Τα παιδιά σας είμαστε

Το άσπρο φως του πρωινού ας είναι το στημόνι.

Το κόκκινο του δειλινού ας είναι το υφάδι.

Και οι σταγόνες της βροχής τα ασημένια κρόσσια.

Κι ύστερα όλα τα χρώματα απ΄ το ουράνιο τόξο.

Μάνα γη. Μάνα γη.

Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ.

Τα παιδιά σας είμαστε.

Αυτόχθονες λαοί - Η ζωή σε άλλους τόπους

    κλικ στην εικόνα

Γ. Σουδίας (Ψηφιακή τάξη)

---

Αιτιολογικές προτάσεις

K. Tζωρτζής (inschool)

---

Μικρός αναγνώστης

---

Πως γράφουμε επιχειρηματολογικά κείμενα

του Γ. Σουδία

(πηγή)

Η ζωή σε άλλους τόπους (λιμέρικ)

κλικ στην εικόνα

Ήτανε μια κοπέλα στο Πεκίνο

που ΄λεγε πάντα «Δώσ΄ μου κι απ΄ εκείνο».

Και σαν της τα δώσαν όλα,

έσκασε σαν πασαβιόλα

και την κλάψανε πολύ στο Πεκίνο.

Ήτανε μια γριά από τη Λιβύη

που διάβαζε του Πλουτάρχου τσοι βίοι.

Όταν τέλειωνε ένα τόμο,

τον επέταγε στο δρόμο

τούτη η σκολαστικιά απ΄ τη Λιβύη.

Ήταν μια μικρή από τη Βραζιλία

που φώναζε: «Για πες μου, βράζει, Ηλία,

το σινάπι που ΄χα βάλει 

προχτές βράδυ στο τσουκάλι

για να κάνει ποδόλουτρο η Κυρία;».

Ένα μαχαραγιάς από το Γάγγη

είχε στη μύτη κρεμασμένο ένα σπαράγγι.

Το κουνούσε, το κουνούσε, 

απ΄ τον ύπνο κουτουλούσε 

και κοιμότανε στις όχθες του Γάγγη.

Ήταν μια κοπέλα στην Προύσα

μισή μελαχρινή και μισή ρούσα.

Με χρωματιστές κορδέλες

είχε δέσει τριάντα βδέλλες

και τις έβοσκε τριγύρω στην Προύσα.

Ήταν μια Κυρία στο Κόγκο

που χάθηκε μέσα στο λόγκο.

Καθώς κοίταε να δει 

πού να πάει για να βγει,

παίζαν τα δάχτυλά της μ΄ ένα φιόγκο.

Γιώργος Σεφέρης



κλικ στην εικόνα για να μάθεις τι είναι το λίμερικ

Παραθετικά επιθέτων και επιρρημάτων - Διατροφή

κλικ στην εικόνα

(πηγή: 8ο Δημοτικό Νάουσας)

Αποτελεσματικές - Συμπερασματικές προτάσεις

 

Επιμέλεια:  Γιάννης Φερεντίνος

Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα

 

κλικ στην εικόνα για να ακούσεις το τραγούδι

Κύριε, μας ενοχλείτε... - Κατοικία

Το σπίτι του ποιητή Καβάφη - Κατοικία

κλικ στην εικόνα για να δεις τις εφαρμογές

(πηγή: περί ανέμων, υδάτων και σχολείου)

Πώς περιγράφουμε ένα αντικείμενο (πράγμα)

κλικ στην εικόνα 

πηγή

O θαλασσοπόρος - Ταξίδια, τόποι, μεταφορικά μέσα

O θαλασσοπόρος

  (κλικ anoixtosxoleio)

θαλασσοπόρος ο [θalasopóros]  : αυτός που κάνει μακρινά ταξίδια, που διασχίζει τις θάλασσες (ειδικότ. για τους ναυτικούς της εποχής των γεωγραφικών εξερευνήσεων και ανακαλύψεων): Πορτογάλοι θαλασσοπόροι έφτασαν πρώτοι στις Iνδίες. Tολμηρός ~ πέρασε με κότερο τον Aτλαντικό. [λόγ. < ελνστ. θαλασσοπόρος]

(από: Λεξικό της κοινής νεοελληνικής

Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Ερμηνεία: Χορωδία 6ου Δημοτικού Σχολείου Κατερίνης

Μικρότοπος ΣΤ΄ τάξη - Φωτόδεντρο

κλικ στην εικόνα

Μουσείο Αφής - Μουσεία

κλικ στην εικόνα για να το επισκεφθείς

Γραμματικά φαινόμενα - Μουσεία

πηγή 


κλικ στην εικόνα

πηγή

Το άγαλμα που κρύωνε - Μουσεία

Μια αληθινή ιστορία που έγινε

στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.

«Εκείνο τον Αύγουστο, τον πιο ωραίο 

Αύγουστο του αιώνα, η πανσέληνος 

ασήμωσε ένα παράξενο ταξίδι που έμοιαζε πολύ 

με παραμύθι. Παραμύθι όμως δεν ήταν».

Ένα μικρό μαρμάρινο αγόρι ζει στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. 

Ένα μικρό άγαλμα που βρέθηκε το 1922,

στο Γεροντικό της Νύσσας στη Μικρά Ασία

και μεταφέρθηκε στο Μουσείο της Αθήνας

με την καταστροφή της Σμύρνης. 

Μια διάσημη αρχαιολόγος το βάφτισε

''Μικρό Προσφυγάκι''.

Από τότε που το προσφυγάκι, άφησε

την πατρίδα του τη Μικρασία και

στεγάστηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της

Αθήνας κρύωνε ολοένα, γιατί νοσταλγούσε

αθεράπευτα την πατρίδα του στην

αντίπερα ακτή του Αιγαίου.

Τα πράγματα θ' αλλάξουν όμως όταν 

θα βρει δυο φίλους. Την καθαρίστρια του Μουσείου 

την κυρία Γαλάτεια και το γιο του νυχτοφύλακα το μικρό Λάμπη. Με ένα παράξενο όνειρο, 

θα φτερουγίσει στο Μουσείο ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί

που θα τους ταξιδέψει μια νύχτα με πανσέληνο

στις χαμένες πατρίδες, στη Μικρασία.

Το  βιβλίο «Το άγαλμα που κρύωνε» 

του Χρήστου Μπουλώτη σε εικονογράφηση 

της Φωτεινής Στεφανίδη απέσπασε 

το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου

(σειρά Λογοτεχνικά βιβλία με πολύχρωμη εικονογράφηση).

Ο Χρήστος Μπουλώτης, εμπνεύστηκε το «άγαλμα που κρύωνε» από το αληθινό άγαλμα.

Στο μουσείο - Μουσεία

Στο μουσείο
Κείμενο:Άθως Δημουλάς
Δημιουργικό: Χρήστος Αλταντζής

Πρόκειται για το ομώνυμο μάθημα της Γλώσσας για την Στ' Δημοτικού, έτσι όπως το διαβάζει ο ποιητής Βαρβέρης Γιάννης.

Το απόσπασμα υπάρχει σε CD που δημιούργησε και μοίρασε στα σχολεία, το Υπουργείο Πολιτισμού.

κείμενο: Φ. Τουλιόπουλος

Ανεβάζουμε τη δική μας παράσταση - Κινηματογράφος - Θέατρο

Όταν το μεράκι του δασκάλου, συναντά τον επαγγελματισμό και την εθελοντική εργασία κάποιων γονέων, αναδεικνύεται το ταλέντο των μαθητών.

Συγχαρητήρια σε όλους σας!

Δ΄ Τάξη 5ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού
Σχολικό έτος 2012 -2013
Υπεύθυνος δάσκαλος: Νικολόπουλος Νίκος

πηγή

Γραμματικά φαινόμενα ενότητας - Κινηματογράφος - Θέατρο

κλικ στην εικόνα

πηγή